Da Vinci Code

Voor 2 tot 4 spelers vanaf 8 jaar. Speelduur circa 15 minuten.

Uitgevers

• Winning Moves
• Identity Games

Spelmateriaal

• 12 witte en 12 zwarte stenen (0-11),
• 1 zwart en 1 wit koppelteken,
• Spelregels.
• De doos is van bescheiden formaat, een vierkant doosje van 16x16x6 cm. en is praktisch geheel gevuld met de stenen.

Doel van het spel

Elke speler heeft een aantal stenen voor zich staan, geheim voor de tegenspelers. Door goed te raden en beredeneren probeer je de codes van je tegenspelers te achterhalen, voordat ze achter de jouwe zijn.

Voorbereiding

Leg alle stenen dicht op tafel. In het basisspel doen de koppeltekens niet mee. Elke speler neemt er vier (bij vier spelers drie) en zet ze rechtop op tafel zodanig dat andere spelers de getallen niet kunnen zien. De stenen moeten daarbij op volgorde van laag naar hoog worden neergezet, heb je toevallig zowel de zwarte steen als de witte steen van 1 getal, dan moet de zwarte links van de witte staan. Bepaal de startspeler.

Het spelverloop

Als je aan de beurt bent pak je een dichte steen van tafel en zet deze zo voor je neer dat alleen jij het getal kunt zien. Vervolgens moet je bij één van de medespelers een dichte steen aanwijzen en te zeggen welk getal je denkt dat het is. Er zijn dan 2 mogelijkheden: of je hebt het goed geraden, of je hebt het fout geraden.

Fout geraden.
Als je fout hebt geraden, moet je de steen die je aan het begin van je beurt hebt gepakt openleggen en op de juiste plek tussen je andere stenen leggen. Hierdoor geef je dus belangrijke informatie over je code weg, omdat de stenen op volgorde van getal liggen. Je beurt is nu voorbij.

Goed geraden.
Als je goed hebt geraden wordt de betreffende steen opengelegd en mag je – als je wilt – nog een keer raden. Je pakt nu echter geen steen meer van tafel. Zolang je goed blijft raden mag je blijven doorgaan, maar zodra je een fout maakt moet je de steen open in je code leggen en is je beurt voorbij. In plaats van nog een keer raden, mag je ook kiezen om te stoppen. In dat geval plaats je de steen die je aan het begin van je beurt pakte op de juiste plek in je code zonder hem aan je medespelers bekend te maken. Hierdoor wordt je code langer en dus lastiger te achterhalen.

Einde van het spel

Zodra van een speler de laatste steen van zijn code is geraden doet deze speler niet meer mee. Het spel gaat net zo lang door tot er nog maar 1 speler over is, deze wint het spel.

Varianten

De regels vermelden 2 varianten. De eerste is het spel met de koppeltekens, waarbij deze stenen gewoon door de andere stenen geschud worden. Krijg je zo’n steen in handen dan mag die op een willekeurige plaats in je code gezet worden, zodat het moeilijker wordt de code te kraken. Eenmaal geplaatst mag deze echter niet verzet worden.
De andere variant betreft het puntenspel, je speelt meerdere rondes en verdient punten tijdens elke ronde. De speler die na een vooraf afgesproken aantal rondes de meeste punten heeft wint het spel:

• 10 punten voor elk juist geraden getal bij een tegenspeler
• 20 punten voor elke juist geraden 6
• 50 punten voor het kraken van andermans code.
• de winnaar van een ronde telt daarbij nog de waarde van de resterende getallen in zijn code.

Oordeel

Hoofdpijn, dat is zelden een positieve eigenschap voor een spel, maar in dit geval is het de bekende uitzondering op de regel. Het is een enorm denkwerk om de code van je tegenspelers te achterhalen. Je moet elke zet uit het spel onthouden, zodat je optimale kennis hebt over de mogelijke waardes van de stenen bij je tegenstanders.

Dat is op zich al lastig genoeg, maar nog lastiger wordt het als je ook nog moet opletten wat de beurt van een tegenspeler betekent voor zijn of haar code: Als iemand bijvoorbeeld een steen aanwijst en onterecht zegt dat daar een 5 op staat, betekent dat blijkbaar dat die speler met de kennis van zijn of haar eigen code niet in staat was te beredeneren dat dat geen 5 zou zijn… Dergelijke gedachtengangen wekken bij mij een lichte vorm van hoofdpijn op, maar juist die kronkels maken het spel zo interessant. Je moet dus ook heel erg oppassen met wat je zegt. Meer dan eens komt het voor dat iemand zichzelf uit het spel praat doordat hij per ongeluk informatie over zijn eigen code veklapt. Een onschuldige opmerking als “volgens mij gaat Henk straks winnen” kan betekenen dat Inge daardoor kan beredeneren wat dan de code van jou moet zijn.

Het denkwerk in dit spel is dus dik in orde. Wel jammer zijn een paar geluksfactoren die af en toe een te grote een rol spelen. De startstenen bepalen voor een deel hoeveel kansen je in het spel hebt: trek je net 4 opeenvolgende getallen, dan is de kans groot dat die code geraden wordt. De beginspeler is in het nadeel: hij moet een blinde gok doen met de grootste kans dat die gok fout is; er is namelijk nog niets bekend over andere codes. Grote kans dus dat hij een foute gok doet, waarmee hij als eerste een deel van zijn code open moet leggen, vervolgens is hij het makkelijkste slachtoffer. Afgezien van deze nadeeltjes is het een prima spel: degelijk materiaal, eenvoudige regels, speelduur niet te lang en ook nog een aangename prijs. Het denkniveau van de spelers moet natuurlijk wel enigszins gelijk zijn. Kortom: een prima spel voor een grote doelgroep.

Pluspunten

• Goed denkspel
• Prijs/kwaliteit
• Materiaal

Minpunten

• Geluksfactor